Diederik Peeters
Als zelfverklaard typevoorbeeld van de neoliberale immateriële cultuurwerker slash jobhopper, wordt Peeters nu en dan in het werk van collega-kunstenaars gesignaleerd, vernuftig vermomd als acteur of performer. Maar hij blijft vooral ook aandringen op het brouwen van zijn eigen artistieke brouwsels, soms in samenwerking met zorgvuldig gekozen trawanten.
Ondanks een diploma beeldende kunst is het vooral in de stallen van de podiumkunsten dat Diederik Peeters verdwaalt. Hij werd gesignaleerd in het werk van collega-kunstenaars, sluw vermomd als acteur, performer of zelfs adviseur. Maar hij blijft vooral aandringen op het brouwen van zijn eigen artistieke brouwsels, soms in samenwerking met zorgvuldig geselecteerde trawanten. Peeters maakte verschillende performances, zoals 'Chuck Norris doesn't sleep, he waits...', 'Red Herring' of 'Apparitions' ... Peeters heeft een pathologische voorkeur voor verwarring en in zijn werk wordt de notie van een solide en onveranderlijke werkelijkheid hardnekkig gesaboteerd. Absurditeiten en tegenstrijdigheden stapelen zich op om een universum te onthullen waarin alles voortdurend verandert, en niets blijft wat het lijkt.
Samen met Kate McIntosh en Hans Bryssinck is hij oprichter van SPIN, een Brussels ondersteunings- en reflectieplatform voor artistieke praktijk.
Hij is officieel gediplomeerd beeldend kunstenaar, per ongeluk verdwaald in de paardenstallen van de podiumkunsten, en maakt meestal performances, maar werd ook al betrapt op het schrijven van teksten, het bedenken van installaties en video's of andere moeilijk te categoriseren amalgamen. Omdat Peeters aan een pathologische voorkeur voor verwarring lijdt, worden in zijn werk onmogelijke contradicties en absurde koppigheden consequent op elkaar gestapeld.